Privacy even buiten beschouwing gelaten heb ik het hier over de technologische vooruitgang in het algemeen. App's schieten als paddenstoelen uit de grond. Voor alles en nog wat heb je tegenwoordig al niet één maar 12 app's ter beschikking. Aanvragen, afspraken boeken, openingsuren opzoeken, etc tegenwoordig moeten we voor alles en nog wat even online gaan of op social media de laatste stand van zaken bekijken. Ons leven speelt zich steeds meer in de digitale wereld af. Dit terwijl we voor onze mentale gezondheid dikwijls beter af zijn door net meer offline te leven. Al is dat weer een geheel andere discussie.

Technologie is...

Technologie is mooi... als het werkt. Technologie is mooi... als het ons vooruit helpt. Technologie is vooral mooi...als het met ons werkt, in plaats van tégen ons. En dat laatste is iets wat ik de laatste tijd meermaals zelf heb mogen ondervinden. Een bloemlezing uit een van mijn voorbeelden:

De frustratie

Zoals je kon lezen in mijn eerder artikel "Dokter, is alles oké met u?" ben ik de laatste tijd een aantal keren op doktersvisite geweest. Niet altijd maar toch regelmatig hoorde daar een voorschrift voor de apotheek bij. Maar waar je vroeger zo een simpel vodje papier kreeg, eerst met handgeschreven gekrets (dat enkel degene met een MI6-opleiding in decoderen kon ontcijferen) en later uitgeprint, krijg je nu helemaal niets meer. Daar sta je dan terug op de stoep met de nodige onzekerheid of je voorschrift inderdaad voorhanden is op je eID, laat staan dat je weet wat er juist op je eID werd geüpload.

Het mysterie ontrafeld

Dat mysterie laat zich ontrafelen wanneer je naar je apotheek gaat, je eID aanbiedt en ze bekijken wat er juist werd voorgeschreven. Waar je vroeger dus ook netjes een overzicht had op papier én je eventueel meerdere voorschriften had die je niet onmiddellijk diende op te gebruiken, heb je nu eigenlijk niets meer van dat alles.

En daar wringt dus het schoentje. In het verleden had ik al een klant voor mij bij de apotheek horen klagen dat "de dokter het toch op haar eID had gezet", maar het plots onvindbaar bleek. Een discussie die precies niet te winnen viel en de klant meermaals te horen kreeg: "dan zal je het moeten bespreken met je dokter maar zonder voorschrift kan ik je niets meegeven". Medicatie dringend nodig of niet: die pech heb je dan.

En toen bleek het mijn beurt om iets gelijkaardig mee te maken. Ik had 3 voorschriften voor hetzelfde medicament. Dit om een periode te overbruggen en wanneer zou blijken dat het niet meer nodig zou zijn, ik gewoon het voorschrift kon laten voor wat het was. Iets dat ook de apotheker bevestigde: "je voorschriften zijn een jaar geldig (in dit geval tot augustus 2023), je moet ze niet onmiddellijk gebruiken, per aankoop nemen we dan gewoon een voorschriftje van je eID af". Ja bananen...

Een discussie die niet te winnen valt

Bij voorschrift 1 en voorschrift 2 was dit inderdaad het scenario. Maar toen bleek dat ik toch ook nog voorschrift 3 nodig had liep dat toch even anders.

Ik meldde me op een maandag netjes met mijn eID aan voor het laatste voorschrift. Helaas bleek het niet beschikbaar, afwachten tot levering. Hoewel ze me beloofden te bellen indien het na 3 dagen nog steeds niet binnen zou zijn, wat niet gebeurde, liep ik zelf maar weer langs om te informeren. Die dag had ik een andere medewerkster. Opnieuw bood ik mijn eID aan, maar kreeg toen een reactie die ik niet had verwacht: "je hebt geen voorschrift meer voor deze medicatie". Ik wist niet meer wat ik hoorde! Aangezien ik niet tegen onrecht en oneerlijkheid kan, werd ik al lichtjes geirriteerd. Gewoon omdat ik WIST dat wat ze zei niet correct was.

Maandag had ik me immers nog bij dezelfde apotheek aangemeld. Op dat moment had ook de medewerkster mijn eID uitgelezen en netjes opgemerkt over welke voorgeschreven medicatie het ging. Ze zei op dat moment dus helemaal niet van: "ik zie hier geen voorschrift staan". Sterker nog ze zei: "ik laat het voorschrift staan tot je zekerheid hebt dat de medicatie is geleverd en zal het pas dan eraf halen." Iets waarvoor ik haar nog had bedankt ook!

Dus toen ik het verloop uitgelegde, kreeg ik enkel te herhalende opmerking te horen: "ik vind niets terug op je eID, mijn collega is er nu niet dus ik kan het niet vragen, waarschijnlijk is je voorschrift gewoon vervallen".

Hiervan geraakte ik nog geirriteerder: "gewoon vervallen"? Kom seg... voorheen waren de 3 voorschriften nog goed tot augustus 2023 en plots zou de laatste zijn "vervallen". Hoe dan ook, het voorschrift bleek dus PLOTS onvindbaar, niet traceerbaar hoe en wat er gebeurd zou zijn.

Daar sta je dan met je mond vol tanden, zonder enig bewijs en met het enige dat je te horen krijgt: "dan moet je een nieuw voorschrift aan je dokter vragen". Een discussie die dus niet te winnen valt. Na veel gedoe kreeg ik mijn medicatie mee, maar niet zonder de extra kostprijs van het stiefmoederlijke "doe doe-"vingertje en de opmerking "uw voorschrift zo snel mogelijk in orde brengen, hè."

De kostprijs van de technologie

Dat de werking met de eID-voorschriften nog wat bijspijkering nodig heeft is dus wel duidelijk. Nergens (dat ik weet) is het mogelijk om een overzicht van je voorschriften als burger te zien én op te volgen. Dit lijkt me absurd aangezien het hier over jezelf gaat? Nergens zou er (dat ik weet) een historiek of logging aanwezig zijn om te achterhalen welk voorschrift, wanneer en door wie werd verwijderd. Nergens heb je als burger controle over wat en hoe met je voorschriften, je kan er zelf niets mee, maar als het misloopt blijkt het plots wel jouw verantwoordelijkheid.

Om nog maar te zwijgen van de 101 app's die je zou moeten gebruiken. Voor een deel kan je terecht op mynexuzhealth maar aangezien niet elke gezondheidsinstelling en dokter daarmee samenwerkt, moet je dan maar weer met app nummer 55 en app nummer 101 je pap koelen om de rest van je informatie bij mekaar te sprokkelen. Laten we daarbij niet vergeten dat het hier om medische gegevens gaat en niet over een of ander kookrecept zoals het maken van bechamelsaus.

Dus ja, het moest me even van het hart: technologie is mooi... als het doet wat het moet doen.