Als het over rouwen, het rouwproces en het gevoel daarbij gaat bestaan er verschillende theorieën. Een van die modellen gaat over "het groeien rond rouw/verlies". Maar wat houdt dat juist in?

Het meest gangbare idee

Veel mensen omschrijven bij een rouwproces dat doorheen de tijd het verliesgevoel/rouw langzaam afneemt. Dat waarbij het eerst als een groot, allesomvattend iets aanwezig voelt, het doorheen de tijd wat afneemt en kleiner wordt. Het met andere woorden nog wel aanwezig zal blijven, maar minder plaats inneemt of allesomvattend in diens leven is.

Het omgekeerde idee

De gedachtegang van de theorie "Growing around grief" bekijkt het vanuit een ander, eerder omgekeerd perspectief, namelijk dat het verliesgevoel/rouw niet kleiner wordt, maar wel dat dezelfde omvang blijft behouden. Het verschil is dat doorheen de tijd we groeien rondom het verlies. Dit idee is ontstaan door Dr. Lois Tonkin en ze omschrijft het in haar paper "Growing around grief—another way of looking at grief and recovery"

Een visuele weergave

2 leuke afbeeldingen die deze theorie verduidelijken:

Is dat dan effectief (voor iedereen) zo?

Welke theorie voor jou als "juist" aanvoelt is natuurlijk afhankelijk van persoon tot persoon. Niet iedereen zal met theorie A of met theorie B een aansluiting vinden. Wat voor u werkt, werkt misschien voor iemand anders niet. Maar wat wel is, je kan natuurlijk altijd datgene uit een theorie nemen dat voor jou werkt en zinvol is en de rest laten voor wat het is. Gebruik datgene wat voor jou werkt.

Bij welke van de twee gedachtegangen denk jij het meest aansluiting te vinden?