Een Mangomoment kan worden omschreven als:

Een klein gebaar of onverwachte attentie dat een moment van grote waarde creëert... dat is een Mangomoment.

www.mangomoment.org / Vanhaecht et al. (2018). In search of Mangomoments. The Lancet Oncology. 

Het ontstaan

Een Mangomoment is ontstaan naar aanleiding van een reportage in 2015 met Annemie Struyf, journaliste. Voor "Via Annemie" maakte zij een reportage over het leven op de intensieve zorgen in UZ Leuven. Daar ontmoette ze Viviane die haar ervaring met Annemie deelde.

Viviane vertelde, twee maanden na het ontwaken uit coma op de dienst intensieve zorgen, over hoe moeilijk het voor haar was om continue in bed te liggen, de alarmgeluiden van de toestellen te aanhoren, hoe het grijze plafond eruitzag, hoe ze stemmen hoorde van overleden familieleden die ze soms naast haar bed zag staan en hoe ze er zelfs aan dacht om "een spuitje" te vragen. Maar ook hoe ze terug stilaan kon genieten van de kleine dingen zoals eten of even uit het raam kijken.

Duidelijk geraakt door het verhaal van Viviane viel er tijdens het gesprek een stilte waarna Annemie vroeg "is er niets waarmee ik je een plezier kan doen?" Na even te hebben nagedacht antwoordde Viviane "Een mango, dat zou ik nog eens willen proeven". Op het einde van haar observatieperiode op intensieve zorgen keerde Annemie terug naar Viviane en gaf haar als cadeau... een mango. Geraakt door dit kleine gebaar, zei Viviane met tranen in haar ogen: "Dit ga ik nooit vergeten!".

Het is door dit verhaal dat de inspiratie onstond voor het ontwikkelen van het Mangomoment-concept en de daaropvolgende wetenschappelijke studie van/aan de KU Leuven. Het Mangomoment is ook hun trademark geworden. Zo werd er naar aanleiding van de reportage een project opgezet in UZ Leuven, AZ Diest en Imelda Ziekenhuis Bonheiden en dit met financiële steun van Kom Op Tegen Kanker. Al kwamen de verschillende Mangomomenten die werden aangeleverd ook wel buiten deze zorgorganisaties zoals o.a. woonzorgcentra.

Uitwerking van het project

Mangomomenten zijn kleine, onverwachte, verrassende, soms bijna niet waarneembare acties of gebaren tijdens de dagelijkse zorgverlening tussen patiënten, bewoners, familieleden en/of zorgverleners. Ze vinden plaats tijdens normale zorgactiviteiten, zijn niet ziekte specifiek en vergen geen of weinig tijd, middelen of energie. Tevens zorgen ze voor een positieve band.

De bedoeling is om samen met de zorgorganisaties een Mangomoment cultuur te implementeren. Het gaat dan over iemand die met een klein gebaar of onverwachte attentie een moment van grote waarde creëert voor een ander. Het project richt zich o.a. op ziekenhuizen, woonzorgcentra, revalidatiecentra, centra voor mensen met een handicap en eerstelijnsorganisaties. Hiervoor wordt er gewerkt met ambassadeurs en teamgenoten. Er wordt ondersteuning geboden via workshops, netwerkbijeenkomsten en ondersteuning bij de uitrol van het project.

En verder?

Toen ik dit las was ik ook diep geraakt. Een klein gebaar, iets simpel, kan soms al zorgen voor een wereld van verschil. Zeker als het gaat over jezelf goed en beter te (doen) voelen, dus vooral ook binnen de context van hulpverlening.

Ik vind het dus een topinitiatief maar stel me wel de bedenking waarom het zich enkel zou beperken tot de hulpverleningscontext? Is dit geen model of concept dat we eigenlijk 1) al misschien standaard bij mekaar zouden moeten voorzien en 2) sowieso ruimer mogen bekijken naar onze eigen, naaste omgeving en binnen onze eigen tewerkstellingen, ongeacht de sector waarin we werken of terechtkomen?

Zoals aangegeven zijn Mangomomenten niet iets groots of spectaculair, integendeel dus kunnen we dan zelf ook niet wat meer bezig zijn met dergelijke Mangomomenten? Als iedereen dit alvast in zijn eigen naaste omgeving doet, dan voelen we ons allemaal toch al wat beter, niet?

Reflectie

Wie bezorg jij een Mangomoment? Wie vind jij dat een Mangomoment verdient of nodig heeft? Waarom?

Bronnen:

• Mangomoment officiële site
• Blogartikel Kris Vanhaecht over dit onderwerp
• Fragment Viviane en Annemie uit "Via Annemie"