Een bloeiende carrière, knallen op je werk zoals ze zeggen, lange werkdagen, steeds meer en beter willen, voldoen aan de vraag, ... kortom je leeft voor je werk of misschien zelfs: je bent bijna je werk. Maar heb jij je als eens de bedenking gemaakt: werk je niet té hard?

Je hebt een job beet, misschien zelfs je droomjob of nog niet maar je ziet wél de mogelijkheden om er te geraken. Je bent ambitieus en een harde werker. Je maakt lange dagen: je zit meer op je werk dan elders of bent meer onderweg dan thuis. Je hebt veel verantwoordelijkheden maar sterker nog je hebt een groot verantwoordelijkheidsgevoel. Misschien zelfs nog gekoppeld aan een vleugje, of eerdere een hele brok aan, perfectionisme. Maar zolang alles goed met je gaat heb je niet te klagen, wat er op je bankrekening verschijnt daar ben je ook meer dan dankbaar voor. Of misschien toch nog maar eens lobbyen voor een verhoging? Hoe dan ook voor je job zet je alles op alles.

Herkenbaar? Maar euhm... heb je al eens gedacht aan het volgende: werk je niet té hard? Want voor je het weet loop jij jezelf misschien wel voorbij. Dikwijls kennen we onze eigen grenzen niet waardoor we ze niet aangeven, of erger nog: negeren we onze grenzen ten voordele van het grotere geheel. We hebben een strategie klaar voor succes op korte termijn, maar hoe zit het met je strategie voor geluk op lange termijn? Vergeet immers niet dat je met een dergelijke leefwijze dikwijls nog een extra verborgen kost betaalt, namelijk die van je eigen gezondheid... Zeker wanneer je dit voor langere termijn zal aanhouden.

Alarmbellen zijn er dikwijls al voldoende. De kans dat je een ongezondere levensstijl creëert is immers groot: je eten naar binnen schrokken of misschien zelfs helemaal overslaan; overleven op suikers, koffie of misschien zelfs de noodzakelijke hoeveelheid alcohol om eventjes te kunnen ontspannen; slecht slapen; fysieke ongemakken zoals maag- en darmklachten of een vervelende verkoudheid waar je maar niet van verlost geraakt; snel geïrriteerd geraken; woorden als "moeten" die in elke zin passeren; aan je werkgsm en -laptop plakken eerder dan hobby's en andere interesses na te streven, ... of in het ergere geval: je wordt vergeetachtig, krijgt black-outs, loopt verloren in je eigen stad, ... én als je écht héél eerlijk bent ten opzichte van jezelf zal je waarschijnlijk zien en moeten toegeven dat je al dergelijke (of gelijkaardige) signalen herkent.

De vraag is dan: hoeveel stappen geleden ben jij jezelf al voorbij gelopen? Maar ook: waar sta je nu en waar droom je van? Waar zitten je geluksmomenten en kan je die niet meer in je dag binnenbrengen? Probeer eens te plannen, structureren en te reflecteren naar werkdagen die meer in balans zijn. Je leeft maar 1 keer, je hebt maar 1 lichaam, je hebt maar 1 gezondheid, maak er wat van! En bedenk, werken is goed maar alles met "te" voor niet...Dus werk je niet té hard?