B . C(n) . Different Jewelry is een juwelencollectie dat ik in februari 2018 heb opgericht. Het is ontstaan vanuit een bepaalde filosofie namelijk dat sommige mensen niet altijd zichzelf durven, mogen of kunnen zijn zoals ze echt zijn. Met andere woorden omwille van bepaalde redenen, situaties, invloeden van familie/vrienden/werkcontext, visies, etc kunnen sommige mensen het gevoel hebben dat ze zichzelf niet kunnen, mogen of durven te uiten zoals ze dit eigenlijk zouden willen doen. Dikwijls voortkomende vanuit de (angst voor) negatieve reacties of commentaren.

Met de juwelencollectie wordt geprobeerd om hieraan "lak" te hebben en dit te uiten door het maken van dit statement. B . C(n) . Different Jewelry staat daarom ook voor "Be Ceen Different". Durf "anders" te worden gezien. Met "anders" wordt dan bedoeld: durf jezelf toe te laten en te committen om jezelf te uiten.

Hoewel dit misschien tegenstrijdig klinkt, kan de collectie m.i. worden aanzien als eerder matig tot weinig gewaagd. Dit vanuit de gedachtegang om met minimalisme en geometrie de boodschap duidelijk te krijgen. Soms kan minder namelijk net meer gaan betekenen.

Daarnaast kan de boodschap net worden overgebracht door met (grote) (nuance)verschillen een nadruk te leggen op het verschil. Dit kan bijvoorbeeld betekenen dat binnen een oorbellenset de twee oorbellen afwijken, met andere woorden "anders" zijn. Alle juwelen zijn trouwens handwerk. Dit betekent dat er zowel intentioneel (vanuit de filosofie) als onbewust of ongewild geen sprake zal zijn van een exacte kopie.

Bij het maken van de juwelen wordt gestreefd naar een reactie uit mijn omgeving als vb. "dat is speciaal". Wetende dat de creatie is iets waarmee ik mezelf heb kunnen uiten en daarbij iets heb gemaakt dat "afwijkt" van wat men zou verwachten of wat "gangbaar" zou zijn.

Van nature ben ik erg perfectionistisch ingesteld. Met de juwelencollectie probeer ik ook hier ook aan te werken. Het feit dat zelfs iets al niet 100% hetzelfde is kan daarbij al gaan wringen. Dit betekent niet dat ik plots geen oog meer zal hebben voor een mooie, correcte afwerking maar wel dat ik ook (sneller) op een bepaald punt durf te denken dat iets ook effectief "voldoende" of "genoeg" kan zijn en dit kan loslaten.

Tot slot, denk je misschien: allemaal wel leuk en wel maar ondertussen staat er wel "Ceen" met een C en niet met een S? Klopt, ik beken: dat wringt. Maar ten eerste hoor je geen verschil wanneer je het uitspreekt, ten tweede zit er een bepaalde structuur in "b-c-d"-model en staat de C meteen ook nog voor Christine (Kristien) 🙂 Als dat geen win-winsituatie is.