Hieronder vind je een voorbeeld van een Lichtpuntje dat reeds werd verzonden.

Lichtpuntjes worden maximaal 2 keer per maand verzonden en zijn geschreven rond een bepaald thema.

Ze bevatten een reflectiemoment, tips, kortingen en een toegangscode voor de Lichtpuntjesbibliotheek.

Hier vind je gratis E-books, invulbladen en nog zoveel meer voor het versterken van jouw mentaal welzijn.

"Verdwalen is ervaren"

Hey Lichtpuntjesvriend(in), 

Het jaareinde komt steeds dichterbij. Voor velen een moment om nieuwe voornemens te verzinnen, voor anderen eerder een terugblikmoment.

Omdat ik eigenlijk niet meer in voornemens geloof (die “moeten”-druk die er dan bij komt kijken, weet je wel?), is het voor mij eerder een terugblikmoment. 

Toen ik onlangs buiten de koude opmerkte kreeg ik spontaan een flashback naar nieuwjaar 2 jaar geleden. Toen ik met mijn (toch weer zeer sexy -kuch- not) huispak aan met tranen in mijn ogen naar het vuurwerk stond te kijken. Niet dat het vuurwerk zodanig prachtig was dat ik er spontaan geëmotioneerd van werd, maar wel door het besef van hoe moeilijk het toen voor mij was. Zowel fysiek als mentaal ging het slecht. Jarenlang alles van mezelf gegeven, nooit naar mezelf geluisterd en daar stond ik dan met een gevoel diep in de put te zitten. Samen met de angst op mijn schouder en de vraag in mijn hoofd of het ooit nog wel zou beteren. Het gevoel dat dit voor eeuwig zo zou zijn. Op dat moment nam ik me voor geen voornemens meer te maken. (Haha snapt ge hem?) Want ja, uiteindelijk loopt toch altijd alles anders…

Had je me toen gezegd dat ik vandaag deze mail aan jou schrijf omdat ik een nieuwe weg ben ingeslagen, had ik je waarschijnlijk niet eens geloofd. Maar kijk.

En eigenlijk, dat ik dit nu doe komt niet voort uit een “voornemen”, maar eerder uit “laat het los”. Toen ik me inschreef voor het ondernemerstraject was mijn zelfstandigenpiste nog niet eens concreet. Ik was zelfs nog niet zeker of ik de sprong zou wagen. Ik herinner me nog dat ik dacht “oh een vrijblijvend infomoment, interessant, daarna zie ik wel weer”. Niet wetende dat het een sneeuwbaleffect op gang zou brengen met dit als resultaat. Ik kan niet zeggen dat ik er spijt van heb, integendeel.

Als ik er zo over nadenk zijn de dingen tot nu toe altijd zo verlopen omdat ik ergens wel de aanzet heb gegeven, waardoor de dingen in beweging kwamen, maar daarom nog niet dat ze volgens plan verliepen. Ik kan nochtans, als vrouw zijnde, redelijk goed kaart lezen:-D (Maar toch: lange leve de GPS!)

En zo bedacht ik mij het volgende:

Als iets niet loopt zoals verwacht dan zijn we niet alleen teleurgesteld, maar is dat dikwijls ook een voedingsbodem om te beginnen piekeren. We beginnen ons vragen te stellen zoals “waarom?”, “wat had ik kunnen veranderen”, “wat had ik nog kunnen doen of zeggen?” of “wat had ik beter niet gedaan?”. Voor je het weet ben je vertrokken in een rollercoaster van gedachtes, en leef je al lang niet meer in het hier en nu. Je hebt niet langer een oog voor de dingen die wél nog kunnen, maar blijft steken in iets wat had kúnnen zijn, maar waarschijnlijk (nu) niet is.

En ja, uiteraard is het jammer wanneer plannen niet lopen zoals verwacht. Een ferme domper op de feestvreugde, dikke vette k*k (= bruine substantie lijkende op hoop bruine suiker, al dan niet geparfumeerd), gevolgd door een toegestaan “geroep en getier”- moment. Het komt er dan op neer erin te blijven geloven, in te zien dat je zelf aan het roer staat en het in bepaalde mate zelf in de hand hebt om je koers bij te sturen.

Hoe kalm of hoe woelig de zee is, de obstakels die je onderweg tegenkomt, dat kan je jammer genoeg niet bepalen. Het is daarmee dat je het moet doen om je boot zo goed mogelijk tot aan wal te krijgen. En ja, het kan zijn dat je onderweg even het roer misgooit, blijkt dat je je kaart ondersteboven had of de machinekamer technische problemen kende waardoor je niet in de haven aankomt die je op voorhand had voorzien.

Het voornaamste is dat je geniet van de reis en erin gelooft dat je uiteindelijk ergens aan wal geraakt. Of dat nu een eiland vol kokosnoten, palmbomen, hagelwitte stranden voorzien van knappe mannen/vrouwen met wapperende palmbladen is, of eerder eentje waar de inboorlingen je als een lekkere brok aanzien,… Je zal er altijd iets van leren en meenemen. Je rugzak aan herinneringen en ervaringen wordt er sowieso mee gevuld. Dat is iets wat ons als mens tot mens maakt en wat er in een mensenleven toe doet.


En dat is nog niet alles… niets belet je om, wanneer jij er klaar voor bent, opnieuw in je boot te stappen, met een frisse voorraad aan moed en zin op weg naar een volgend avontuur.


Wil dat dan zeggen dat ik helemaal geen voornemens meer maak? Tuurlijk wel.

Maar als voornemen reserveer ik vanaf nu gewoon een boot in de haven en voor de rest… dat zien we dan wel.

 

En jij? Maak jij nog concrete voornemens?

Afsluiten doe ik graag met een reflectiemoment dat je hieronder kan terugvinden.

Liefs,

Kristien

 ***

Reflectiemoment: Jij, je terugblik en je voornemens

  • Als je terugblikt: waar baalde je destijds van dat niet gelopen is zoals je het wilde?
  • Is dat iets waar je nu, achteraf bezien, blij van bent dat het zo gelopen is? Zo ja, waarom? Of heb je het er nog steeds moeilijk mee?
  • Als je het er nog steeds moeilijk mee hebt, hoe komt dat denk je? Probeer minstens 2 positieve elementen te bedenken die het gevolg zijn van die situatie.
  • Is er iets wat je alsnog zou willen veranderen?
  • Zo ja, wat zou je, binnen je mogelijkheden, er nog aan kunnen veranderen? En hoe zou je dit aanpakken?
  • Als je terugblikt: wat is helemaal gelopen zoals je het graag had/gepland had, of beter nog: wat is positiever uitgedraaid dan je had verwacht?
  • Als je terugblikt op het afgelopen jaar. Vind je dat je nu nog steeds dezelfde persoon bent als het begin van het jaar? Waarom wel of waarom niet?
  • Waarin ben je het afgelopen jaar gegroeid?
  • Welke eigenschap van jezelf laat je liever achter in 2020?
  • Welke eigenschap van jezelf neem je mee naar 2021 en/of wil je meer naar boven laten komen?
  • Welk voornemen zou je maken voor 2021? (Let op: maak het zo klein, realistisch mogelijk en start je zin met “In 2021 wil ik de Lichtpuntjes van Kristien blijven volgen en wil ik …) 😉

P.S. Voor Kerst doe ik er graag een cadeautje bij. Als mijn Lichtpuntjesvriend(in) krijg je vanaf nu toegang tot de enige, echte Lichtpuntjesbibliotheek! Een online bibliotheek met materiaal voor ondersteuning van jouw mentaal welzijn en persoonlijke ontwikkeling. En dat alles he-le-maal gratis. De sleutel is de foto onderaan deze mail. Veel plezier!