Ben jij ook vaak te hard voor jezelf? Behandel jij jezelf als een boze stiefmoeder? Wil jij altijd alles beter kunnen, liefst sneller ook? Voel jij je als je een fout maakt ook zo vreselijk? Zo geïrriteerd en ambetant omdat het niet verliep zoals jij wou, dat het niet perfect is zoals jij had ingebeeld en gehoopt? Dat je je eigen haren uit je hoofd zou willen trekken of misschien wel eens koosnaampjes als onnozelaar, trut, nietsnut, troela, dommerik naar jezelf slingert als uiting van je eigen ontevredenheid? Ben je voor anderen lief en voor jezelf bot en kortaf?

Herkenbaar? Sta dan eens even stil bij de quote van Julia Cameron:

“Je denkt dat hard zijn voor jezelf je sterker zal maken, maar het is jezelf koesteren dat kracht geeft.”

Het is dus door mild te zijn voor jezelf dat je de nodige kracht zal geven om verder te geraken in het leven, in plaats van jezelf als een drilinstructeur de grond in te boren bij opkomende moeilijkheden.

Mildheid dat werkt?!

Volgens onderzoek wel. In haar boek “Een leven om te floreren” verwijst Maaike Verstraete naar een onderzoek van Neff, K. uit 2011 met als titel “Self-compassion. The Proven Power of Being Kind to Yourself". Hierin wordt gesuggereerd dat je beter bestand bent tegen negatieve levensgebeurtenissen en meer hoop ervaart, door jezelf met mildheid en zorg te behandelen. Dergelijke mildheid en zorg voor jezelf zouden dan weer samenhangen met een hogere levenstevredenheid en hoger welbevinden.

Dat wil niet zeggen dat wie gelukkig en tevreden is ook minder vaak te maken krijgt met lastige gevoelens of met moeilijke levenssituaties maar wel dat ze op een andere manier naar hun menselijkheid kijken, namelijk met meer mildheid en zelfcompassie en dat, dat het verschil maakt tussen een geluksvogel en anderen.

Hoe doe je dat concreet dat milder reageren op jezelf voor jezelf?

Dit kan je volgens Maaike doen door:

1. jezelf toestemming te geven om mens te zijn: door ook moeilijke emoties durven toe te laten. Want enkel door negatieve gevoelens te durven voelen, zal je ook de positieve ervaren. Dikwijls vertellen de moeilijke gevoelens ook iets over jezelf en de situatie en zijn ze misschien wel een boodschap om je leven anders aan te pakken. Negatieve gevoelens zijn dus niet altijd per se slechte gevoelens.
2. de kracht van zelfacceptatie dat je goed genoeg bent. Dat hoeft niet perfect te betekenen, maar zeker ook niet jezelf te aanzien als een mislukking. Jij bent goed genoeg.

Maar concreet volgens mij ook met het oefenen in afstand te nemen.

• Hoe zou jij reageren tegen een geliefde vriend(in) wanneer deze hetzelfde meemaakt?
• Hoe zou jij willen dat je geliefde vriend(in) reageert in dezelfde situatie?

Babbel dus tegen jezelf zoals je tegen een goede vriend(in) zou doen. In dit kader kwam ik in hogervermeld boek van Maaike Verstraete een ogenopener tegen dat me deed beseffen dat ik misschien ook erg lief ben voor anderen, maar allesbehalve voor mezelf.

“(…) Ik kom thuis en zie dat de poetshulp niet enkel ons huis spic en span maakte, maar ook de was heeft opgehangen. Wat een warme zorg, denk ik, tot ik mijn eigen briefje zie op het aanrecht. WAS OPHANGEN! Staat er. In rommelige drukletters, met uitroepteken en al. (…)

Vooral als je weet dat het briefje voor zichzelf bedoeld was omdat ze nooit tegen de poetshulp zo gebiedend zou reageren. In dat geval zou ze eerder hebben gekozen voor een zacht voorstelbrief met de nodige bedankjes erbij. Dit is exact ook iets wat ik zou doen en mij kan overkomen. Bij jou misschien ook?

Misschien de volgende keer dus ook eens denken in functie van een briefje voor een ander met een boodschap aan onszelf!